Ο λαμπερός Δεκέμβρης στη Συκή Πηλίου!

Κείμενο: Δέσποινα Δήμου

Σίγουρα ο Δεκέμβριος στη Συκή είναι ένας από τους ωραιότερους μήνες του χρόνου. Το χωριό, που το καλοκαίρι ντύνεται με το μπλε της θάλασσας και το πράσινο του βουνού, τον χειμώνα αποκτά μια πιο γήινη, γλυκιά ατμόσφαιρα.

Τα φώτα των σπιτιών ανάβουν από νωρίς, οι μυρωδιές κατακλύζουν τον αέρα, και οι ρυθμοί γίνονται ακόμα πιο αργοί. Είναι η εποχή που το Πήλιο αποκαλύπτει τον πιο ήσυχο και γιορτινό του χαρακτήρα - ιδανικό για όσους αναζητούν αυθεντικότητα, απλότητα και μια εμπειρία Χριστουγέννων μακριά από τον θόρυβο των πόλεων.

O δρόμος φεύγοντας από την πλατεία

Η αλλαγή του χωριού όσο πλησιάζουν οι γιορτές

Με το που μπει ο Δεκέμβριος, η καθημερινότητα στη Συκή αποκτά μια ξεχωριστή ζεστασιά. Οι κάτοικοι ετοιμάζουν τα σπίτια τους για τον χειμώνα, τα παράθυρα φωτίζονται με μικρά λαμπιόνια, και οι δρόμοι σιγά σιγά γεμίζουν με ήχους και μυρωδιές που θυμίζουν ότι οι γιορτές πλησιάζουν.

Οι ήχοι είναι απλοί και γνώριμοι: τα ξύλα που καίγονται στα τζάκια, το θρόισμα των φύλλων στις αυλές, οι οικογενειακές κουβέντες γεμάτες αγάπη και τα γέλια που αντηχούν από σπίτι σε σπίτι.

Οι μυρωδιές, επίσης: ο καπνός από τις καμινάδες, η κανέλα και το γαρύφαλλο από τα πρώτα γλυκά, το ψωμί που ψήνεται νωρίς, και το χαρακτηριστικό άρωμα του βρεγμένου δρόμου μετά τη βροχή.

Η αλλαγή δεν είναι θεαματική. Είναι καθημερινή και ανθρώπινη και αυτό είναι που της δίνει αξία.

Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου

Η καθημερινότητα του χειμώνα στη Συκή

Το πρωινό ξεκινά με καθαρό, δροσερό αέρα και μια ησυχία που δύσκολα βρίσκεις αλλού. Οι πρώτες φωτιές ανάβουν στα σπίτια, όσοι λατρεύουν να μαγειρεύουν ξεκινούν να παρασκευάζουν τα πρώτα μελομακάρονα και λοιπές χριστουγεννιάτικες λιχουδιές, και το χωριό ξυπνά με έναν ήρεμο ρυθμό που μοσχοβολάει.

Στο «Κουκουνάρι», οι παρέες βρίσκουν έναν χώρο ζεστό και φιλικό. Οι κουβέντες κυλούν αργά, με καφέδες, τσάι και γλυκά που συναρπάζουν κάθε επισκέπτη. Είναι η πινέζα στον χάρτη όπου ντόπιοι και επισκέπτες συναντιούνται χωρίς σχέδιο, απλώς γιατί αυτές οι μέρες γεννούν μια φυσική ανάγκη για συντροφικότητα.

Το Κουκουνάρι τα φετινά Χριστούγεννα!

Τα μεσημέρια φέρνουν μυρωδιές από κουζίνες που δουλεύουν με αγάπη: λαχανόπιτες, σούπες, φαγητά της κατσαρόλας, γλυκά που γίνονται για να μοιραστούν.

Εξάλλου, το φαγητό εδώ δεν είναι απλώς ακολουθούμε την παράδοση, και μαγειρεύουμε by the book, είναι τρόπος ζωής.

Επιπλέον, το Αγκωνάρι στην πλατεία του χωριού είναι ένα εστιατόριο που ξεχωρίζει για τα πεντανόστιμα πιάτα και τις αυθεντικές γεύσεις του! Ο επισκέπτης χαλαρώνει από την πρώτη στιγμή, ενώ το άρωμα της κουζίνας και η προσεγμένη εξυπηρέτηση συμπληρώνουν ιδανικά την εμπειρία. Δεν θα μπορούσε να λείπει μια εξόρμηση στο Αγκωνάρι, εκεί όπου το ποιοτικό φαγητό και η όμορφη παρέα έχουν τον πρώτο λόγο.

Κυριακές στο Αγκωνάρι με ζωντανή μουσική

Οι γιορτές στη Συκή: ήρεμες, αλλά γεμάτες ουσία

Τα Χριστούγεννα στη Συκή δε χαρακτηρίζονται από φασαρία. Είναι ημέρες που κυλούν ήσυχα, με οικογένειες που μαζεύονται στα σπίτια τους, παιδιά που παίζουν στην πλατεία, και γείτονες που ανταλλάσσουν ευχές με έναν τρόπο εγκάρδιο και ζεστό.

Οι κάτοικοι στολίζουν τα σπίτια τους, στρώνουν τραπέζια με τοπικά προϊόντα και καλούν συγγενείς ή φίλους για να περάσουν πολύτιμες στιγμές χαλάρωσης μαζί.

Δεν υπάρχει βιασύνη. Υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι όλα γίνονται για να τα μοιραστούν με αγαπημένα πρόσωπα και όχι για να εντυπωσιάσουν.

Χειμωνιάτικες εικόνες που μένουν

Ο Δεκέμβριος στη Συκή γεμίζει τη μνήμη με εικόνες που μένουν:

• σπίτια που φωτίζονται από μέσα,

• αυλές στολισμένες χριστουγεννιάτικα,

• δρόμους που ησυχάζουν νωρίς,

• την καθαρή θέα προς το Αιγαίο σε κρύες, καθαρές μέρες,

• παρέες γύρω από ένα τραπέζι που μοιράζονται τα νέα τους

Αυτές οι εικόνες συνθέτουν την ταυτότητα του χωριού τον χειμώνα.

Η πλατεία του χωριού

Μικρές εξορμήσεις γύρω από το χωριό

Από τη Συκή, οι μικρές αποδράσεις είναι εύκολες και ευχάριστες.

Η Αργαλαστή προσφέρει τοπικά προϊόντα και ζωντάνια.

Ο Λαύκος έχει μια αρχοντιά που τον χειμώνα αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο.

Οι παραλίες, όπως είναι τα Ποτιστικά, η Πανταζή Άμμος και το Ποτόκι μπορεί να μην είναι για μπάνιο, αλλά έχουν μια σπάνια ηρεμία και το καθαρό χειμωνιάτικο φως τις κάνει ειδυλλιακές.

Είναι μικρές στιγμές που προστίθενται στη συνολική εμπειρία του Δεκεμβρίου στη Συκή.

Οι στιγμές που μένουν μετά και σε συντροφεύουν

Φεύγοντας από τη Συκή τον χειμώνα, δεν παίρνεις στις αποσκευές σου σου μόνο εικόνες. Παίρνεις τον ήχο της βροχής στα κεραμίδια, το άρωμα του ξύλου που σιγοκαίγεται, και το χαμόγελο ενός ανθρώπου που σε έκανε να νιώσεις οικεία από την πρώτη στιγμή. Αυτή η αίσθηση σε ακολουθεί για καιρό και κάνει την ιδέα της επιστροφής κάτι το σχεδόν αυτονόητο (πλέον).

Η Συκή δε στηρίζεται στα εντυπωσιακά. Στηρίζεται στο αληθινό. Και τον Δεκέμβριο, αυτό το αληθινό γίνεται ακόμη πιο δυνατό.